طراحی می بایست در وحله اول پلی بین طبیعت و انسان ایجاد کند. طرح مرکز هنری "جیانگ نان" ساختمانی فروتنانه ای با ساختار و نمای پانچدار می باشد که مانند پرنده ای در دو طرف کوه تونگهو به پرواز درآمده است. رویکرد محاسبات طراحی این مجموعه به این شکل است که کوه به عنوان ترمینالی برای شکل گیری زوایا و محورهای ساختمان در نظر گرفته شده تا ساختمان هارمونی کاملی با طبیعت و تاریخچه منطقه داشته باشد.
تعامل بین انسان و فضا در طراحی این مجموعه تأکید شده تا اثری مستقیم نسبت به اشتیاق بازدیدکنندگان در بازخورد با این مجموعه ایجاد شود. فرم و الگوی مولتی زیگزاک ساختمان نیروی بصری را در خود حفظ می کند. نمای فلزی از برش ورق های آهنی ساخته شده که الگو و شکل آن یک حس آشنا را در ضمیر ناخداگاه بازدیدکنندگان از سنت های محلی ایجاد می کند. با تفسیر و ارتباط فضای بین ساختمان، طبیعت و انسان، کانسپت "انسان و فرهنگ" مد نظر قرار گرفته است.
در طراحی فضای داخلی ویژگی جریان مداوم از رویکردهای تیم طراحی بود که یا ایجاد مفهوم تونل زمان راهروها را طراحی کردند. گذر از مسیرهای پر پیچ و خم و هدایت بازدیکنندگان به عرصه های: سالن نمایش، سالن تاریخ، سالن هنر و سالن فناوری نوعی تجربه متنوع را به وجود می آورد. طبیعت، اشتیاق و اکتشاف نیروهای ساختمان هستند که بازدیدکنندگان را تشویق درک کامل این ساختمان می رساند، و این حس به صورت عملکردی در کالبد و پلان مجموعه تعبیه شده است.
طراحی مرکز هنری با رویکرد طبیعت گرایی