معماری و طراحی داخلی کافه مثلث در شیراز

معماری: Ashari Architects
موقعیت: شیراز 
سال: 2017
کافه ها نسبت به سایر فضاها پویا تر هستند و دارای قدرت قابل توجهی در تقویت ابعاد اجتماعی فضاهای شهری می باشند. همچنین به منزله فضای نجات دهنده ای هستند که مرز بین شلوغی خیابان و آرامش به شمار می روند. در پروژه کافه مثلث طراحان برای ایجاد جذابیت بیشتر و احترام به تاریخ شهری با چالشی از طراحی مواجه شدند. نقطه قوت کافه، دیوار آن می باشد که بر محیط شهری تاریخی و منطقه مسکونی تاثیر مثبتی می گذارد و ظاهری جسورانه ایجاد کرده است. بدین صورت که روی دیوار آجری شیارهایی فرورفته ایجاد شده و با گلدان های سبز به آن زینت بخشیده شده است.

نکته قابل ملاحظه انتخاب نام کافه می باشد که از فرم کلی پلان برگرفته شده است. همانطور که در تصاویر پیداست، پلان کافه به صورت یک مثلث بوده که اکسترود شده و برای هماهنگی طراحی داخلی با کانسپت، از المان ها و اشکال مثلثی در دکوراسیون داخلی استفاده شده است. همچنین قاب کار شده دور درب وردودی نیز از فرم مثلث پیروی می کند. در ادامه با گسترش المان های داخلی به سمت فضای باز نیز، حس دعوت کنندگی ایجاد شده و مردم را به سمت کافه هدایت می کند.

لینک منبع: دکوراسیون داخلی آرل-https://www.arel.ir

ویلای گلندوک فرامرز شریفی

ویلای گلندوک در سال 1384 خورشیدی در منطقه ییلاق نشین تهران به نام گلندوک ساخته شد. جزئیات و روابط احجام ویلا با تاسی به کارهای ماریو بوتا، رنتسو پیانو و کارلو اسکارپا طراحی شده است. اگر بخواهیم کلیت احجام را بدون پرداختن به جزئیات بررسی نماییم، حجم ساختمان یادآور معماری مکتب وین و  کارهای آدولف لوس، معمار وینی است. ولی آنچه حجم و روابط فضاهای داخلی کار را برجسته می نماید، پرداختن به مسائل کاربردی و گرایش به جزئیات و به کارگیری مصالح تلفیقی است و از همین روست که حجم کلی ساختمان از ترکیب مستطیل، مربع، دایره، چندضلعی و ذوزنقه ساخته شده است. عناصر ساختمان که به دلایل کاربردی و نظم فضای درونی طراحی شده اند، هرجا لازم باشد از بنا بیرون زده و بر حجم کلی ساختمان تاثیر گذاشته است.

لینک منبع: شرکت ویلا سازی آرل-گروه معماران آرل

طراحی و ساخت ویلای مدرن با چشم انداز خیره کننده

به طور کلی اغلب ویلاها از نظر سبک طراحی به دو دسته کلاسیک و مدرن تقسیم می شوند که هریک دارای ویژگی ها و امکانات خاص خود هستند. این خانه مدرن با سقف شیبدار در شبه جزیره پاپاگونو واقع در کاستاریکا قرار گرفته که توسط جنگل احاطه شده است. رنگ سفید و ساده نما یک ظاهر آرامش بخش و مناسب با هر سلیقه ای را فراهم آورده است و به نوعی نمایان گر معماری مدرن است. طراحی این پروژه به گونه ای بوده که مرز بین دنیای داخل و خارج تقریبا ناپدید شده و دارای چشم انداز ویژه ای به اقیانوس است. همچنین هماهنگی بین محیط اطراف ویلا طوری در نظر گرفته شده که مناسب گذراندن تعطیلات و به دور از هیاهوی شهر می باشد. در ادامه استفاده از متریال مقاوم و جدید باعث افزایش سرعت کار پروژ نیز شده است. به طور کلی ایده های خوب طراحی حیاط و محوطه مکمل خوبی با معماری و طراحی ویلا می باشد و نگاه حرفه ای به محوطه سازی پروژه باعث ایجاد جذابیت بیشتر محیط شده است.

لینک منبع: طراحی و ساخت ویلای مدرن با چشم انداز خیره کننده-گروه معماران آرل

معماری خیره کننده ویلایی در یونان!

معماری: LASSA architects
موقعیت: Foinikounta, Greece
مساحت: 150 مترمربع
سال: 2017

این ویلا واقع در بیشه های زیتون در جنوب Peloponnese توسط معماران لندن و بروکسل (Theo Sarantoglou Lalis وDora Sweijd) طراحی شده که فرم کلی آن شبیه به یک سه پر بوده که روی زمین کشیده شده است. در واقع در طراحی این ویلا از سایت پروژه (تپه ای) الهام گرفته شده و بنا به منظور هماهنگی با سایت به شکل تپه طراحی شده و یک قاب بتنی ساختمان را پوشش داده است. گفتنی است که این پوسته ی بتنی و محیط اطراف باعث شده تا پروژه در استراتژی تهویه پاسخ خوبی دهد و نیاز به سیستم های خنک کننده مکانیکی نباشد و پایدار عمل کند. در ادامه همان طور که در تصاویر پیداست از سه طرف حیاط مسیری به شکل رمپ تا بام ایجاد شده است.
اصول معمول طراحی داخلی ویلا، در این پروژه نیز صدق می کند به طوری که دارای دو بخش خصوصی و عمومی می باشد. بخش خصوصی دارای 3 اتاق خواب و 2 حمام بوده و بخش عمومی شامل نشیمن و آشپزخانه می شود و تفرجگاه خوبی برای تعطیلات محسوب می شود.
برای ساخت این پروژه، متریال زیرساخت سقف، خارج از سایت به طور پیش ساخته تهیه و در محل مونتاژ شدند و همین امر موجب کاهش زمان ساخت و ساز به 7 ماه بدون به خطر انداختن کیفیت و بودجه پروژه شد.



لینک منبع:معماری خیره کننده ویلایی در یونان!-گروه معماران آرل

طراحی داخلی مدرسه ابتدایی خلاقانه با ویژگی های روان شناسانه

طراحی مدرسه ابتدایی مادرید بر اساس ویژگی های روان شناسی و تعلق خاطر کودکان شکل گرفته تا تحرکات کودکان 7 الی 11 ساله را در فضای داخلی رشد ارتقاء دهد. طراحی این دبستان ساده و مدرن توسط یک شرکت معماری محلی ریکو استودیو انجام شده است. اولین و مهم ترین دستاورد تیم معماری استفاده از حداقل فضاها و تلفیق آن را کاربری دیگر بود. هدف از نمایش رنگ در این مدرسه ایجاد خلاقیت، شور و هیجان و ارتقا تخیل کودکان بوده است. طراحی فضای مرکزی ساختمان برای آموزش زبان های خارجی مورد استفاده قرار می گیرد و دلیل ترکیب یک فضای بازی و ورزشی با اتاق آموزش برای ایجاد رشد ذهنی و حتی فیزیکی کودکان صورت گرفته است.

ترکیبی از بازی در فضای هدایت شده، یادگیری بصری در کنار محیطی فیزیکی که از ارکان اصلی طراحی داخلی مدرسه مادرید می باشد. معماران به جای استفاده از پارتیشن های نازک و بی روح، خطوط راهرو را به وسیله قفسه های عریض به رنگ زرد تعبیه شده تا دیوارها را از حالت سکون خارج کند. سازه فضاهای تقسیم بندی شده توسط متریال های فلزی تشکیل شده و سپس توسط چوب راش پوشیده شده اند. سطح برخی از فقسه ها توسط رنگ پلی اورتان پوشیده شده تا زمانی که دانش آموزان بر روی آن بازی می کنند یا می نشینند، دچار آسیب جدی نشود. قفسه های چوبی علاوه بر جداسازی فضاها به عنوان پوششی برای سطوح شیشه به کار می رود تا فردی که از راهروها می گذرد نتواند داخل کلاس ها را مشاهده کند.

هدف از طراحی کلاس به این شیوه به نوعی برای راحتی کودکان و ارتباط راحت آنها مانند خانه صورت گرفته است. این ویژگی به لحاظ روانی به اعتماد هر چه بیشتر دانش آموزان کمک می کند تا به جای نشستن با کفش پشت میز، با لباس های راحت تر روی زمین بنشینند تا حس راحتی داشته باشند. عکاس و فیلم ساز اسپانیایی، میگل گوژمان با عکاسی از کودکان در یک روز عادی سعی داشته تا تأثیر و ارتباط کودکان با محیط را به صورت مستند به نمایش بگذارد و صرفاً از یک فضای ساخته شده خالی عکسی تهیه نکرده است. تنها مورد مشکل ساز و ضعف این قفسه ها ایمنی آن است. به عنوان مثال اگر یکی از کودکان از پله ای بیافتد به طور قطع برای کودک لحظه خوشایندی نخواهد بود.

لینک منبع:طراحی داخلی مدرسه ابتدایی خلاقانه با ویژگی های روان شناسانه-گروه معماران آرل

طراحی مجموعه ورزشی مادرید با متریال بتن سفید

طراحی و ساخت مجموعه های ورزشی همیشه پزهزینه بوده اند. عموماً شیوه ساخت و سازه مجموعه های ورزشی به نحوی است که باید اقدامات ضروری در خصوص ترکیب بندی و سیرکلاسیون یک سالن چند منظوره صورت گیرد.این موارد مشکل ساز به دلیل تعبیه ضوابط و استانداردهای مجموعه های ورزشی و ریزفضاهای آن می باشد. آلبرتو کامپو بیزا یک مجموعه ورزشی چند منظوره در محوطه دانشگاه فرانسیسکو مادرید طراحی کرده که توسط متریال بتن سفید اجرا شده است. کانسپت مجموعه به نحوی است که حس سبک بودن و سادگی را به کاربران القا می کند. تعبیه نورگیرهای بزرگ و فضاهای باز در ساده ترین فرم به کاهش هزینه ها کمک کردند. چون فرم های ساده و سیرکولاسیون صحیح در طراحی داخلی از ایجاد سازه های پیچیده و اضافی کاسته است.

مجموعه فوق شامل یک سالن چند منظوره به همراه استخر و کلاس های آموزشی است. تلفیق چند سالن کنار هم به ساختمان اجازه می دهد تا با دانشگاه به خوبی منطبق شود. با وجود سادگی کاربری ها و فرم مجموعه، طراحی نما و محوطه آن چشم همه را خیره می کند. سبک مینیمال مهم ترین نقش را در داخل و خارج ساختمان ایفا می کند. نمای شمالی دانشگاه عمدتاً از شیشه های گسترده و شفاف تشکیل شده که نور را آزاده به درون ساختمان وارد می کند، در صورتی که نمای جنوبی به کل از بتن سفید تشکیل شده. متریال ها به صورت پیوسته کنار هم قرار گرفتند و مجموعه ای از ساختارهای ظریف و سخت را ارائه کرده اند.

لینک منبع:طراحی مجموعه ورزشی مادرید با متریال بتن سفید-گروه معماران آرل

20 ساختمان بتنی مهم و زیبا در یک دهه گذشته

متریال بتن به دلیل انعطاف در شکل ها و قالب های پیچیده، و تنوع در ایجاد بافت یکی از محبوب ترین متریال های معماری می باشد که هنوز هم کاربردهای فراوانی در تمام عرصه های طراحی دارد. ظرفیت گسترده متریال بتن باعث شد تا ما به معرفی 20 تصویر از ساختمان مهم معماری که در یک دهه گذشته توسط بتن اجرا شده اند را نام برده ایم. در این میان پروژه های لوسیانو کورک و رافائل الیویر بیشتر از سایرین است که معمولاً استفاده زیادی از این متریال در پروژه های خود دارند. البته برخی تصاویر در یک پروژه مشترک بوده و زاویه ای دیگر از اجرای بتن را به نمایش گذاشته است.

دبیرستان شماره 4 پکن – گروه معماری Open Architect

خانه S+j- لوسیانو کورک

ساختمان آرشیو آگساکا – گروه معماری Mendaro

کلیسای پیلگریم – گاتفرید باوم

ویلای خصوصی E20 - STEIMLE ARCHITEKTEN BDA

ایستگاه مترو لورن – گروه معماری آرن هنریکسون

خانه S+j (داخل) – لوسیانو کورک

خانه سُمباده – spaceworkers

خانه کارگاهی - PAX.ARQ

خانه آکولهال - SPRB arquitectos

ساختمان مرکزی گرینر - f m b architekten

پروژه احیای نئو بروتالیست – رافائل اولیویر

خانه گابریلا - TACO taller de arquitectura contextual

ساختمان آرشیو آگساکا (داخل) – گروه معماری Mendaro

پروژه احیای نئو بروتالیست (لابی) – رافائل اولیویر

ایستگاه مترو لورن – گروه معماری آرن هنریکسون

کاسا دل آلبوال - Taller DIEZ 05

خانه زمینی - BCHO Architects

خانه کارگاهی - PAX.ARQ

دانشگاه سائوپائولو – جائو ویلانوا و کارلوس کاسکالدی

لینک منبع: 20 ساختمان بتنی مهم و زیبا در یک دهه گذشته-گروه معماران آرل

چرا معماران باید بیشتر میز کار خود را ترک کنند و به پروژه های اجرایی سرکشی کنند؟

آیا معماران به اندازه کافی در مورد مصالح معماری و شیوه ساخت و اجرای پروژه اطلاعات دارند؟
این روزها چنین سوالی در بسیاری از مجامع دانشگاهی و مطالعات گروهی مطرح شده است که در  نهایت کامنت های زیادی از دانشجویان انگلیسی و اسپانیایی زبان بسیاری از علاقندان را غافلگیر کرد. پس از خواندن و جمع آوری نظرات مشخص شد که خوانندگان سایت های معماری بر این باورند که فرایند ساخت و پروسه های اجرایی کارگاه های معماری به خوبی تدریس نمی شوند. اکثر قریب به اتفاق دانشجویان یا فارغ التحصیلان رشته های معماری اعتراف کردند که روند آشنایی با مراحل اجرایی را فقط به صورت تجربی در طول سال ها می توان بدست آورد. بنابراین سوالی اصلی این است: اگر دانش اجرایی و مصالح در حرفه طراحی و معماری دارای اهمیت زیاد است، پس چرا این موضوع جزء بخش اساسی سیستم های آموزشی سراسر جهان قرار نگرفته؟
با این حال برخی از خوانندگان و معمارن فعال این نکته را متذکر می شوند که "فرد طراح یا معمار نیازی به مطالعه در همه سطوح ندارد و بخاطر محدودیت های ساخت و ساز نباید طراحی خلاقانه خود را قربانی کنیم. متخصصان اجرایی استدلال های مخصوص خود را دارند و معماران در صورت نیاز می بایست در فرایندی همگرا همکاری داشته باشیم."
نظر شما در مورد چنین دیدگاه های متفاوت چیست؟
می توانید با کامنت های خود نیازهای اصلی چنین نکاتی را بهتر مشخص کنید و یا در مورد نقطه دیدگاه های مطرح شده که در ادامه قرار داده ایم پاسخ یا راه حل مناسبی مطرح کنید.

دیدگاه اول: دانش فنی فقط به صورت یک مورد تمرینی تدریس شده یادگیری آن به صورت تئوری کافی نیست.

دیدگاه دوم: آگاهی از شیوه های ساخت ساز باید کارآمدتر باشد، اما نباید یک طرح خلاقانه و زیبا را قربانی محدودیت های خود کند.

دیدگاه سوم: معماران نیاز به دانستن همه چیز ندارند و فقط مشورت با متخصصان کافی است.

لینک منبع: چرا معماران باید بیشتر میز کار خود را ترک کنند و به پروژه های اجرایی سرکشی کنند؟-گروه معماران آرل

معماری جهان: آلمان در گذر زمان، قسمت ششم، سبک التقاطی

در اواسط قرن نوزدهم میلادی مجادله ی بین دو سبک نئو کلاسیسیسم و نئوگوتیک به اوج شدت خود رسیده بود که به پیروزی هیچکدام از این دسته‌ها منجر نشد و از آن زمان به بعد اکثر معماران نه تنها از سبک کلاسیک و گوتیک استفاده کردند بلکه سبک‌های رمانتیک، بیزانس، مصری، عربی و رنسانس را هم به کار گرفتند. اکلکتیسیسم پایبند به یک الگو و سبک خاص نیست بلکه ترکیبی است از سبک های مختلف. برای مروری بر ساختمان های ساخته شده در این دوره در کشور آلمان با ما در آرل همراه باشید.
معروفترین معمار این سبک در کشور آلمان Gottfried Semper بود که ساختمان اپرای Semperoper را در سال 1855 طراحی کرد. ساختمان هایی که توسط این معمار طراحی شدند ویژگی های معماری سبک رنسانس اولیه، باروک و یونان باستان را دارند. در کشور آلمان سبک اکلکتیسیسم با ویژگی های منطقه ای ترکیب شد برای مثال resort architecture سبکی مختص این کشور است که در خانه های ساحلی در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم شکوفا شد. در این سبک عناصر معماری دوره های مختلف تاریخی با عناصر سبک های جدیدتر (هنر نو) ترکیب شدند. این سبک غالباً با ویلاهای سفیدرنگ 2 تا 4 طبقه شناخته می شود که در نمای خارجی آن ها از ایوانهای ستوندار و سه گوشه های کنار شیروانی به عنوان عناصر تزیینی استفاده شده است. در ویلاهای بزرگتر نیم ستون های تزیینی در کنار پنجره ها به همراه بیرون زدگی هایی در بخش ورودی مرکزی به کار رفته اند. به طور کلی استفاده ی آزادانه از عناصر کلاسیک معماری در ترکیب با سبک هنر نو از ویژگی های معماری این سبک است.

از دیگر سبکهای اکلکتیسیسم مختص کشور آلمان در این دوره میتوان به سبکی اشاره کرد که توسط معمار معروف Conrad Wilhelm Hase در شهر هانوفر گسترش یافت. از آثار وی میتوان به مدرسه ی معماری هانوفر اشاره کرد. معماران این سبک بیشتر از عناصر سبک گوتیک در آثار خود استفاده می کردند.

قلعه ی Neuschwanstein نیز بنای دیگری است که در سال 1869 توسط Christian Jank با این سبک در کشور آلمان ساخته شد. معماری این قلعه نماینده ای از معماری قرن نوزدهم اروپاست به گونه ای که در آن عناصر معماری رومانسک (هندسه ی ساده و طاقهای نیمدایره ای) در ترکیب با اجزای معماری گوتیک (برج های باریک، تزیینات ظریف) و سبک بیزانس به کار رفته اند.

کلیسای Ulm Minster نیز بنای دیگری است که با سبک التقاطی ساخته شد. ساخت این کلیسا در اصل در دوره ی گوتیک آغاز شد و در اواخر قرن نوزدهم پایان یافت. این کلیسا مرتفع ترین کلیسای دنیاست. ساختمان رایشتاک آخرین ساختمانی است که در این دوره در کشور آلمان ساخته شد. این ساختمان در فوریه ی سال 1933 ذچار آتشسوزی شد در سال 1992 توسط نورمن فاستر بازسازی و اکنون به پارلمان آلمان تبدیل شده است.

لینک منبع: معماری جهان: آلمان در گذر زمان، قسمت ششم، سبک التقاطی-گروه معماران آرل

معماری جهان: آلمان در گذر زمان، قسمت هشتم، دوره ی مدرن

معماری مدرن با حذف تزیینات غیرضروری از ساختمان و تاکید بر عملکرد و ساختار پدید آمد. این مکتب چهار شعار دارد: استفاده از تزیینات جرم است، باید به قابلیت مصالح اعتماد کرد، فرم تابع عملکرد است و خانه ماشینی برای زندگی است. این جنبش در اوایل قرن بیستم آغاز شد و توسط بسیاری از معماران بانفوذ و فارغ التحصیلان معماری به کار گرفته شد. در نیمه ی اول قرن بیستم ساختمان های اندکی به سبک مدرن ساخته شدند این در حالی است که پس از جنگ جهانی دوم سبک مدرن سبکی غالب در معماری شد و برای سه دهه پیشتاز بود.
معماری مدرن در آلمان ابتدا از ساختمان های صنعتی آغاز شد که در آن ها طراحی معماری بدون توجه به سبک های تاریخی انجام شد. برای مثال می توان کارخانه ی AEG را نام برد که توسط پیتربهرنیس طراحی و در سال 1909 ساخته شد. این ساختمان دارای 100 متر طول و 15 متر ارتفاع است و در 4 جبهه دارای دیوارهای شیشه ای و فولادی است. این ساختمان بر معماری تأثیری عمیق گذاشت. از دیگر ساختمان هایی که با سبک مدرن اولیه در این کشور ساخته شد می توان به کارخانه ی Fagus اشاره کرد که تحت تأثیر کارخانه ی AEG و ساختمانهای صنعتی آمریکا توسط والتر گروپیوس و آدولف میر طراحی و در سال 1913 ساخته شد. ساخت دیواری تمام شیشه ای، استفاده از شیشه در گوشه ها، شفافیت بنا، تداوم دید بین داخل و خارج و استفاده از سقف صاف از ویژگی های معماری این ساختمان است. در سال 1915 در شهر جنا اولین آسمان خراش آلمان ساخته شد.

اولین آسمان خراش آلمان

تأسیس مدرسه ی باهاوس در سال 1919 در شهر ویمار توسط گروپیوس، سبب تقویت معماری مدرن آلمان شد. مدرسه ی باهاوس به مهم ترین و بانفودترین مدرسه ی هنر و معماری در قرن بیستم تبدیل شد. جالب است که این مدرسه در اولین سال کار خود فاقد گروه معماری بود. این مدرسه در سه شهر آلمان تأسیس شد: ویمار (1919 تا 1925)، دساو (1925 تا 1932) و برلین (1932 تا 1933). همچنین سه معمار مشهور تا سال 1933 مدیریت این مدرسه را بر عهده داشتند: والتر گروپیوس (1919 تا 1928)، هانس میر (1928 تا 1930) و میس ون دروهه (1930 تا 1933). والتر گروپیوس تحت تأثیر سبک ویلیام موریس، طراح مشهور انگلیسی به آموزش معماری در مدرسه پرداخت. ویلیام موریس معتقد بود که هنر باید پاسخگوی نیازهای جامعه باشد و نباید تمایزی بین فرم و عملکرد باشد. این مدرسه در زمان تورم و بحران اقتصادی کشور آلمان، سبک طراحی مقرون به صرفه و عملکردی را برای ساختمان های مسکونی توسعه داد. هر چند که گروپیوس اعلام کرد که مدرسه ی باهاوس فاقد گرایشات سیاسی است، این مدرسه سرانجام در سال 1933 توسط نازی ها تعطیل شد. پس از تعطیلی، کادر آموزشی این مدرسه به کشورهای مختلفی از جمله آمریکا مهاجرت کرده و سبک مدرسه ی باهاوس که بین الملل نامیده می شود را گسترش دادند. مجموعه ی Weissenhof مجموعه ای ساختمانی در آلمان است که با سبک بین الملل در سال 1927 در این کشور طراحی شد. این مجموعه در اصل برای نمایشگاهی که توسط انجمن Werkbund برگزار شده بود، طراحی شد و شامل 21 ساختمان بود که هر یک توسط معماران مشهور عصر مدرن طراحی شدند. میس ون دروهه مسئول اجرای این پروژه بود. مجموعه ی Weissenhof در جنگ جهانی دوم به شدت آسیب دید.

خانه ای در مجموعه ی Weissenhof

برج انیشتین، برجی دیدبانی در پارک علمی آلبرت انیشتین است و توسط اریک مندلسون طراحی و در سال 1924 افتتاح شد. گرچه انیشتین هرگز در این برج کار نکرد اما در کلیه ی مراحل ساخت از آن حمایت مالی کرد. انجمن هنری Werkbund نیز در سال 1907 در آلمان تأسیس شد و نقشی مهم در پیشرفت معماری مدرن این کشور داشت. هدف اولیه ی تأسیس این انجمن، تقویت همکاری بین هنرمندان و تولید کنندگان با هدف درخشش محصولات آلمانی در عرصه های بین المللی بود. انجمن Werkbund دارای 12 عضو معمار و 12شرکت بود. میس ون دروهه معمار مشهور سبک مدرن، یکی از اعضای این انجمن بود. از آثار وی در کشور آلمان می توان به ویلای Tugendhat اشاره کرد که در سال 1928 طراحی و در سال 1930 با بتن مسلح اجرا شد و به سمبل معماری مدرن تبدیل شد. شعار " کمتر بیشتر است" و تأکید بر عملکرد کاملاٌ در طراحی این ویلا مشهود است. در داخل ویلا هیچ عنصر تزیینی به کار نرفته است. در عوض از مصالح با بافت طبیعی مانند سنگ عقیق و چوب کمیاب استوایی بهره گرفته شده است. گفتنی است که به دلیل استفاده از روشهای غیر معمول ساخت، استفاده از مصالح لوکس و تکنولوژی جدید برای سرمایش و گرمایش هزینه ی ساخت بالا بوده است.
شش شهرک مسکونی در این دوره در کشور آلمان ساخته شد که نمونه های بارزی از معماری مدرن هستند و گواهی بر اصول طراحی سال 1910 تا 1933. مجموعه ی مسکونی Harseshoe در شهر برلین یکی از این 6 شهرک مسکونی است که توسط Bruno Taut و Martin Wanger طراحی شد.
ساختمانی در مجموعه ی مسکونی Harseshoe
پس از تعطیلی مدرسه ی باهاوس در سال 1933 توسط نازی ها به تدریج سبک معماری نازی ها (1945-1933) سبکی رایج در این کشور شد. که در مطالب بعدی به طور مفصل به آن می پردازیم.

لینک منبع: معماری جهان: آلمان در گذر زمان، قسمت هشتم، دوره ی مدرن-گروه معماران آرل