در اواخر قرن بیستم، توسط دولت ایران دو معمار به نام های ویکتور گروئن و لویی کان استخدام شدند تا برنامه ای جامع
برای طراحی مرکز شهر تهران ارائه دهند.
طرح اصلی ویکتورگروئن برای تهران که با هماهنگی دفتر معماری فرمان فرمایان تهیه شده بود، چهارچوب زندگی شهری را در مقیاس های مختلف اعم از: سیستم های بزرگراه ها و جاده ها، کاخ ها، مجتمع های مسکونی، و حتی شهرک های بزرگ تقسیم بندی می کرد. بخش عمده ای از کار ویکتور گروئن در دهه 60 میلادی تحت تاثیر برنامه های استبدادی شاه قرار گرفت، که خود این مساله هم متاثر از آشوب های سیاسی و ایدئولوژیک بود.
با تغییر حکومت ایران نظریات ویکتور گروئن ناقص باقی ماند و به دست فراموشی سپرده شد.
دیدگاه های کان به خاطر مرگ وی و رشد سریع شهری به طور کامل درک نشدند، برنامه های گسترده او و ویکتور گروئن برای شهر تهران طیف گسترده ای از نظریات بی نظیر این دو معماری را نشان می دهد که در رشد چشم انداز و توسعه شهر بسیار هدفمند و هوشمندانه بود.
متن کامل مقاله را در اینجا بخوانید.
- ۹۷/۰۸/۲۱