در اواسط قرن نوزدهم میلادی مجادله ی بین دو سبک نئو کلاسیسیسم و نئوگوتیک به اوج شدت خود رسیده بود که به پیروزی هیچکدام از این دسته‌ها منجر نشد و از آن زمان به بعد اکثر معماران نه تنها از سبک کلاسیک و گوتیک استفاده کردند بلکه سبکهای رمانتیک، بیزانس، مصری، عربی و رنسانس را هم به کار گرفتند. اکلکتیسیسم پایبند
به یک الگو و سبک خاص نیست بلکه ترکیبی است از سبک های مختلف. برای مروری
بر ساختمان های ساخته شده در این دوره در کشور آلمان با ما در آرل همراه
باشید.
معروفترین معمار این سبک در کشور آلمان Gottfried Semper بود که ساختمان اپرای Semperoper را در سال 1855 طراحی کرد. ساختمان هایی که توسط این معمار طراحی شدند ویژگی های معماری سبک رنسانس اولیه، باروک و یونان باستان را دارند.
در کشور آلمان سبک اکلکتیسیسم با ویژگی های منطقه ای ترکیب شد برای مثال resort architecture سبکی مختص این کشور است که در خانه های ساحلی در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم شکوفا شد. در این سبک عناصر معماری دوره های مختلف تاریخی با عناصر سبک های جدیدتر (هنر نو) ترکیب شدند. این سبک غالباً با ویلاهای
سفیدرنگ 2 تا 4 طبقه شناخته می شود که در نمای خارجی آن ها از ایوانهای
ستوندار و سه گوشه های کنار شیروانی به عنوان عناصر تزیینی استفاده شده
است. در ویلاهای بزرگتر نیم ستون های تزیینی در
کنار پنجره ها به همراه بیرون زدگی هایی در بخش ورودی مرکزی به کار رفته
اند. به طور کلی استفاده ی آزادانه از عناصر کلاسیک معماری در ترکیب با سبک هنر نو از ویژگی های معماری این سبک است.
از دیگر سبکهای اکلکتیسیسم مختص کشور آلمان در این دوره میتوان به سبکی اشاره کرد که توسط معمار معروف Conrad Wilhelm Hase در شهر هانوفر گسترش یافت. از آثار وی میتوان به مدرسه ی معماری هانوفر اشاره کرد. معماران این سبک بیشتر از عناصر سبک گوتیک در آثار خود استفاده می کردند.
قلعه ی Neuschwanstein نیز بنای دیگری است که در سال 1869 توسط Christian Jank با این سبک در کشور آلمان ساخته شد. معماری این قلعه نماینده ای از معماری قرن نوزدهم اروپاست به گونه ای که در آن عناصر معماری رومانسک (هندسه ی ساده و طاقهای نیمدایره ای) در ترکیب با اجزای معماری گوتیک (برج های باریک، تزیینات ظریف) و سبک بیزانس به کار رفته اند.
کلیسای Ulm Minster نیز بنای دیگری است که با سبک التقاطی ساخته شد. ساخت این کلیسا در اصل در دوره ی گوتیک آغاز شد و در اواخر قرن نوزدهم پایان یافت. این کلیسا مرتفع ترین کلیسای دنیاست. ساختمان رایشتاک آخرین ساختمانی است که در این دوره در کشور آلمان ساخته شد. این ساختمان در فوریه ی سال 1933 ذچار آتشسوزی شد در سال 1992 توسط نورمن فاستر بازسازی و اکنون به پارلمان آلمان تبدیل شده است.
لینک منبع: معماری جهان: آلمان در گذر زمان، قسمت ششم، سبک التقاطی-گروه معماران آرل