معماری برزیل خیلی زیاد به معماری اروپا و به ویژه پرتغال نزدیک است. اولین موج معماری به برزیل معماری استعماری پرتغال است.
این اساس تمام معماری برزیل در قرن های بعد است. در قرن نوزدهم برزیل روند اروپا را دنبال کرد و معماری احیای نئوکلاسیک و گوتیک را پذیرفت. سپس در قرن بیستم معماری مدرنیست را تجربه کرد.
در اوایل قرن 16 میلادی معماری پرتغال بر اینجا استقرار داشت معماری استعماری پرتغال شامل کلیساها، معماری شهری از جمله خانه ها و قلعه ها در شهرهای برزیل و حومه شهرها بود.
در سال 1950 برزیل تصمیم گرفت تا یک پایتخت جدید در داخل برزیل برای کمک به توسعه داخلی آن پیدا کند. آن شهر برازیلیا بود که تجربه بزرگی در معماری مدرنیستی به حساب می آید. ساختمان های دولتی، کلیساها و ساختمان های شهری باید در سبک مدرنیستی ساخته می شدند.